مهمانی خدا
مهمانی خدا بعد از سالـــــها ،
مهمان خدا شدن و سحری خوردن و روزه گرفتن و گوش دادن به دعای ربنا عجیب می چسبد.
ساعت های آخر مانده به افطار هر شب عذاب وجدان عجیبی یقه ام را می چسبد و درست بعد از شنیدن صدای اذان و خوردن دو سه لیوان آب دست از سرم برمی دارد.
نمی دانم درست و غلطش را، فقط اینکه حس می کنم باید روزه ام را بگیرم.
نازنین مادر حلالم کن اگر اشتباه می کنم.
================================
پی نوشت: از دکتر محمدصدرا که پرسیدم می تونم روزه بگیرم یا نه عصبانی شد و وقتی که چهره ی متعجبم رو دید گفت اگه روزه بگیری ایشالا خدا بزنه به کمرت 
ملت کلاً اعصاب ندارن انگار. حالا منم از اون روز منتظرم تا بخوره به کمرم 
.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
حال انقدرم نترس. یه چیزی بذار رو کمرت با خیال راحت بشین
ولی زری جون بنیه خودتم بسنج. اگه محمد صدرای نازنینم کمکی میخوره که هیچی ولی اگه نه یه ذره بیشتر فکر کن. البته نصفش که رت . واسه بقیه اش.
در آخر هم همون کاری و به نظر من بکن که حس ات میگه. کم پیش میاد احساس آدم دچار اشتباه بشه.
من رو هم خیلی دعا کن. میدونم که دعات خیــــلی اثر داره
نماز روزه هاتونم قبول باشه
چشم عزیزم، از وقتی آقای دکتر افاضات فرمودن یکی درمیون میگیرم نه بابا دیگه حسم هم کار نمی کنه 
دعای ربنا با صدای استاد شجریان....
ان شالله این سختی مورد قبول خداوند باشه...