این آیات دوست داشتنی

 چه زیباست آیات امیدت

نور زیبایش را از همان بدو خلقت غنچه ی کوچکم، بر سرمان نازل کردی و اکنون نیز هر لحظه و در اوج    نا امیدی و انتظار و حسرت وغم و شادی آیات لطف و احسانت مرا به اوج می برد و آرامشی شیرین بر جان من و عزیزانم می بارد.

مهربانم، دیروز بار دیگر مرا در آغوش کشیدی و من چه می دانم دست لطفت از کدامین سو به طرفم می آید. آن لحظه که گرامای عشقت را فراموش می کنم باز هم تو ناجیم هستی و هر بار چه دیر می فهمم.

چه زیباست آیات امیدت

آن لحظه که همه درها برایم مسدود شده و تو مرا صدا می زنی..... و تردید مرا می بینی و خودت به سویم می آیی.

ای معشوق عاشقان همه عزیزانم را به تو می سپارم و از تو پناه می خواهم.

آیاتت بوی عشق می دهند خودت پناهم باش تا در اوج نا امیدی به آغوش آیاتت پناه برم.