برای بابایی خودم

بابای خوبم اینو از طرف خودم برات می نویسم از طرف یک دختری که حالا بزرگ شده و هنوز هم عاشقانه پدرش رو دوست داره هنوز هم با دیدنت دلش کوچک می شه دلتنگ آغوش گرم و امن پدر میشه ولی شاید گاهی احساس شرم می کنه که چون کودکیش به آغوشت خیز برداره و بگه خیلی دوستت دارم شاید خجالت میکشه مثل کودکیش در در چشمات زل بزنه بگه چقدر محتاجته بگه تو همیشه براش مایه آرامش بودی و هستی و همیشه بهت افتخار میکنه