شعر برای مهدیار

گربه ي من

گربه ام كز مي كرد
گاه توي ايوان
من كنارش بودم
غصه دار و نگران
هر چه مي آوردم
لب نمي زد به غذا
وا نمي كرد كمي
لااقل چشمش را
صبح تا شب غمگين
گوشه اي مي خوابيد
به گمانم او هم
خواب من را مي ديد
خواب مي ديد كه باز
مي دود دنبالم
خواب مي ديد كه من
مثل او خوش حالم
چند روزي كه گذشت
حال او بهتر شد
چون به قول مامان
گربه ام مادر شد!