برف نو! برف نو! سلام، سلام
برف نو! برف نو! سلام، سلام
مهدیار و مامان ثریا در حال برف بازی
اینم آدم برفیه این دختر خانومه بود که بعد از عکس نداختن توسط مهدیار منهدم شد
جوجوهای سرخ و سپید من 
پسرم برای اولین بار میون برفها
بعد از برف بازی، تو خونه ی گرم و نرم مامان ثریا ( عمه جونم مرسی بابت عکسا
)
غروب همون روز تولد دایی سعید جون، دایی بابا میثم بود و به طور سورپرایزانه رفتیم خونه شون و به همین مناسبت از خودمون کلی عکس انداختیم 
وروجکا کنار مامان ثریا و دایی جون
قربون خنده ی کجت گوله برف لپ گلیه من
***********************************************************************
تشکرانه: زحمت عکسا رو عمه سارا جون کشیده بود
و یه زحمت بزرگ که خاله سهیلا جونم کشیده بودن و علاوه بر کیک تولد دایی سعید بازم یه کیک با آب پرتقال برای من درست کرده بودن عاشقتممممممممم خاله ی خوبم 
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
خاله جون حالش چطوره ؟
خوشگلکا من هیچ وقت احساس نکردم به زحمت افتادم هرعکسی انداختم به خاطر لذت خودم بوده. عشق می کنم باهاشون. خدااااااااااااا انشالا این زهراجون خاله و عمه بشه تا بفهمه خوشبختی یعنی چی
